Tijdens het updaten van mijn website – een prima bezigheid tijdens een semi-lock-down – besef ik dat ik heb ‘getekend voor verandering’. Nou die is er! Het wordt mij duidelijk, en met mij vele anderen, dat de wereld niet meer hetzelfde zal zijn. Vaker heb ik gezegd dat de veranderingen sneller gaan dan we eigenlijk bij kunnen houden. Nu is dat zeker het geval. Het systeem waarin we opereren komt tot een (halve) halt. Hoe zal het verder gaan? Waarschijnlijk blijft het Corona gebeuren voorlopig onze levens beïnvloeden.
Business as usual
In Wuhan normaliseren zich de dingen weliswaar. Maatregelen voor social distancing en mondkapjes gaan door. De Chinezen claimen weer hun productie op 95% te hebben. Pakken wij ook de draad weer op? Gaan we weer vliegen? Op vakantie naar verre oorden? Blijven we globaal producten importeren? Zijn grote festivals nog beheersbaar? Hoe gaan we elkaar begroeten in de toekomst? Welke sectoren – zoals het toerisme en de horeca – moeten zich wezenlijk aanpassen? Vandaag hoor ik dat in Oostenrijk de mondkapjes verplicht zijn in supermarkten, en op termijn overal in het openbare leven. Gaan we naar een staat waar gezichtsbedekking verplicht is? Waar kennen we dat ook al weer van . . . ?
Vele vragen waardoor ik me niet kan voorstellen dat alles weer hetzelfde zal worden. Uiteraard willen we de economie en de bedrijvigheid weer snel op orde hebben. Maar hoe gaan we dat doen?
Voedingsbodem
Ik denk dat voor vele mensen de Total Slow Down van het leven ook een stukje bezinning brengt: ‘Wat zijn we eigenlijk aan het doen?’of ‘Is dat wat ik bijdraag eigenlijk wel wezenlijk?’. En waarom worden die beroepen die er toe doen, de leraren, de mensen in de zorg en de openbare orde, niet fatsoenlijk betaald? Tegelijkertijd leidt social distancing (overwegend) tot verdraagzaamheid en vriendelijkheid in het nog resterende openbare leven. (Social media buiten beschouwing gelaten)
Mijn hoop is dat dit deze bezinning, vriendelijkheid en verdraagzaamheid de voedingsbodem kan zijn voor een verandering naar een mooiere en eerlijkere wereld. Vanuit het perspectief van de natuur en het milieu heeft de Corona-crisis nu al ‘lucht’ gebracht in een overhitte maatschappij. Zullen we KLM dan niet beter afbouwen in plaats van verder te laten groeien?
Gaan we de kans benutten, nu veel overhoop ligt, om onze beste versie te realiseren?
Veerkrachtig
Ondertussen heb ik gedachten over hoe ik met tekenen kan blijven bijdragen. De laatste maanden maakte ik al vele praatplaten. Op deze manier vat ik complexere materie in een beeld: dit biedt structuur voor een verhaal met meerdere lagen aan informatie. Gelukkig gaat dit prima met telefoon, skype, zoom en mail. Al brainstormend en overleggend ontstaat zo het beeld dat de opdrachtgever helpt om veerkrachtig te zijn in een wereld na, of met, Corona.